Być może moje "Nowe widoki za oknami"można nazwać (brr) mianem ambalaży. Zasłaniam, żeby odsłonić. Moje okna nie miały jednak już żadnych widoków; pochodzą z odzysku.Dałam im te ostatnie. Framugi stały się ramami obrazów-kolaży.Odczuwam niepojęty bunt przed uznaniem przedmiotów za nieużyteczne.
"Nowe widoki za oknami" stawały się scenografią w kameralnych teatrach cieni organizowanych dla przyjaciół.
Ich fotograficzną dokumentację bardzo dzielnie przeprowadziła Karolina Czarska. Nie było lekko;)
Publicznie pokazałam je dwa razy: podczas wystawy biżuterii w DDB (marzec 2006) i podczas art-recyklingowej imprezy Przetwory 2 (grudzień 2007).
W sferze planów pozostało zorganizowanie wystawy na warszawskim śmietniku, uroczystego
pożegnania okien. Obyło się bez pompy, wróciły po prostu na drogę z której je porwałam.
Znaczenie poszczególnych okien przemilczę.
dzikie klucze
po co usta
odpłynąć, odlecieć
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz